21/8/11

μίξουαλ

Γοργανάγνωστα βιβλία ποπ λογοτεχνίας για απογεύματα στο πάρκο ή στον σαββατοκυριάτικο καφέ με τον Λάβη. Ο Μάρσαλ μασουλάει το παιχνίδι, που (ευτυχώς) θυμηθήκαμε να φέρουμε μαζί μας ή τρέχει στο χορτάρι και παίζει με την Λούνα, την συνομήλικη φίλη του.
Δεν μιλάμε, διαβάζουμε. Μετά τις ειδήσεις και τις εφημερίδες, χρειάζομαι κάτι σε Σοφία Κίνσελα και τις ηρωϊδες της να βρίσκονται σε σουρεαλιστικές εναλλακτικές πραγματικότητες αλλά τις σκέψεις τους να διατηρούνται στη Γη. Λατρεύω την ελαφρότητα και τις αληθοφανείς σκέψεις των ηρωίδων της. Ξεφεύγω και από τις έγνοιες της δουλειάς, και την ενηληκίωση και τα ανεκδιήγητα της Νήσου. Ειδικά τα τελευταία. Ο ουρανός πέφτει στα κεφάλια μας και οι Μεγαλονησιώτες δεν θέλουν να το καταλάβουν. "Ριμέμπερ μι;" θα ξυπνήσετε μια μέρα και θα αναρωτιέστε γιατί ζείτε στην υποσαχάρεια Αφρική και όχι στη Λευκωσία ενώ η επιβεβαίωση "Μα, στη Λευκωσία είμαστε!" θα σας τρομάζει. Για αφύπνιση, δεν τρέφω άλλες ελπίδες.

-Στοπ! -

Χθεσινή θλιβερή είδηση από την Ελλάδα, ο θάνατος του Νίκου Θέμελη σε ηλικία 64 χρονων. Νομικός, πολιτικός και συγγραφέας.Πολυδιαβασμένος Έλληνας, που μας δώρισε θαυμάσια μυθιστορήματα,της σύγχρονης ελληνικής γραφής, με άρωμα μικρασιατών συγγραφέων, με ιστοριογραφία εφευρέτη χρονομηχανής.
Αγαπώ, διαβάζω και ξαναδιαβάζω την Ανατροπή.
Νίκος Θέμελης, ένα όνομα που κάποτε θ΄ανήκει στους Κλασσικούς Έλληνες Λογοτέχνες.
Καλό του ταξίδι...

Τέλος στα γοργανάγνωστα βιβλία και πάλι.
Καιρός για μελέτη. Μπαίνει κι ο Σεπτέμβρης.Μήνας ισότιμος του Γενάρη,φρέσκος κι εναλλακτικός. Πλάνα μπαίνουν σε τροχιά, πλάνες στέλλονται στον κάδο με καλοκαιρινά περιοδικά και θερμίδες παγωτού. Νέα Σεζόν, καινούρια Εποχή. Κι ας φαίνεται σκοτεινή.

Αλλά πριν τη μελέτη,
ας παίξουμε τρίβιαλ. Ξέρετε πόσα διαμάντια γεννιούνται και πεθαίνουν στο φως των κεριών;
Αναίμακτα διαμάντια, που δεν κοστίζουν ούτε τις ζωές συνανθρώπων μας αλλά ούτε κι εκτελούν την τσέπη μας.
Στο φως του κεριού, στον πλούτο του φωτός, κρύβεται ευμάρεια ψυχής.
Αναζητείστε την.






6 σχόλια:

  1. Τζαι εμένα άρεσεν μου πολλά η Ανατροπή. Τωρά έχω σπίτι την Αναζήτηση αλλά ακόμα να την θκιεβάσω. Κριμας μόνο 64 χρονών....

    Καλη εβδομάδα Θαλασσα μωβ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όσο διαβάζω το blog σου τόσο νιώθω τη γραφή σου τόσο οικεία :) μοιάζουμε λιγάκι :)

    το δικό μου καλοκαιρινό "ευανάγνωστο" βιβλίο : ο Κόσμος της Σοφίας του Gaarder ... εκλαϊκευμένη φιλοσοφία, λέει καμιά φορά το αγόρι μου και με κοροϊδεύει :P

    Ο Θέμελης με είχε εντυπωσιάσει κι εμένα... αν και τα βιβλία του μου αφήνουν ένα άρωμα θλίψης για τους ήρωές του που χάνονται στο πουθενά και στα μεγάλα ταξίδια τους... παρόλα αυτά η γραφή του μοιάζει τόσο με συγγραφείς παλαιάς κοπής της αθηναϊκής σχολής...

    Και τι σύμπτωση.. το τρίβιαλ ίσως το αγαπημενο μου επιτραπέζιο :)

    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έμαθα κι εγώ σήμερα για το χαμό του Θέμελη. So sad :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρας μου,άρχισες που τη μέση της τριλογίας. Άρχισε την Αναζήτηση, εν πολλά ωραία. Ναι,ήταν μικρός σχετικά,ένναιν;...

    Καλή βδομάδα Πρας μου!!!

    Πανδώρα μου,
    κατ΄αρχάς να απολογηθώ διότι μόλις προχτές συνειδητοποίησα ποιό ακριβώς είναι το μπλογκ σου!(ντόιγκ μπλουμ ουψ!)
    Καλύτερα Γκάαρντερ παρά Κοέλιο, να πεις στο αγόρι σου και θα σωπάσει! :)))))))))))))))))))))
    Χμ, αφήνει μερικούς ήρωες να αιρωνούνται στα ταξίδια τους αλλά έτσι δεν είναι η ζωή; Άλλους χαρακτήρες του πάλι, φροντίζει να τους ολοκληρώσει,ακόμη και στο μετατελευταίο λεπτό της ζωής τους. Ή να τους σμίξει ξανά στην ιστορία ενώ τους άφησε σε προηγούμενο βιβλίο.
    Α, τρίβιαλ αγαπημένο κι εδώ! :))))
    Όμορφη σου Τρίτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φλεγόμενε μου,
    εκτός αν καταφέρουμε να μπούμε στο φως...

    Ινβίκτε μου,
    πάντα είναι κρίμα να φεύγει κάποιος (σχετικά) νέος. Ειδικά όταν νιώθουμε πως δεν ολοκλήρωσε τον κύκλο του...

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

κυματοθραύστες