μίξουαλ

Γοργανάγνωστα βιβλία ποπ λογοτεχνίας για απογεύματα στο πάρκο ή στον σαββατοκυριάτικο καφέ με τον Λάβη. Ο Μάρσαλ μασουλάει το παιχνίδι, που (ευτυχώς) θυμηθήκαμε να φέρουμε μαζί μας ή τρέχει στο χορτάρι και παίζει με την Λούνα, την συνομήλικη φίλη του.
Δεν μιλάμε, διαβάζουμε. Μετά τις ειδήσεις και τις εφημερίδες, χρειάζομαι κάτι σε Σοφία Κίνσελα και τις ηρωϊδες της να βρίσκονται σε σουρεαλιστικές εναλλακτικές πραγματικότητες αλλά τις σκέψεις τους να διατηρούνται στη Γη. Λατρεύω την ελαφρότητα και τις αληθοφανείς σκέψεις των ηρωίδων της. Ξεφεύγω και από τις έγνοιες της δουλειάς, και την ενηληκίωση και τα ανεκδιήγητα της Νήσου. Ειδικά τα τελευταία. Ο ουρανός πέφτει στα κεφάλια μας και οι Μεγαλονησιώτες δεν θέλουν να το καταλάβουν. "Ριμέμπερ μι;" θα ξυπνήσετε μια μέρα και θα αναρωτιέστε γιατί ζείτε στην υποσαχάρεια Αφρική και όχι στη Λευκωσία ενώ η επιβεβαίωση "Μα, στη Λευκωσία είμαστε!" θα σας τρομάζει. Για αφύπνιση, δεν τρέφω άλλες ελπίδες.

-Στοπ! -

Χθεσινή θλιβερή είδηση από την Ελλάδα, ο θάνατος του Νίκου Θέμελη σε ηλικία 64 χρονων. Νομικός, πολιτικός και συγγραφέας.Πολυδιαβασμένος Έλληνας, που μας δώρισε θαυμάσια μυθιστορήματα,της σύγχρονης ελληνικής γραφής, με άρωμα μικρασιατών συγγραφέων, με ιστοριογραφία εφευρέτη χρονομηχανής.
Αγαπώ, διαβάζω και ξαναδιαβάζω την Ανατροπή.
Νίκος Θέμελης, ένα όνομα που κάποτε θ΄ανήκει στους Κλασσικούς Έλληνες Λογοτέχνες.
Καλό του ταξίδι...

Τέλος στα γοργανάγνωστα βιβλία και πάλι.
Καιρός για μελέτη. Μπαίνει κι ο Σεπτέμβρης.Μήνας ισότιμος του Γενάρη,φρέσκος κι εναλλακτικός. Πλάνα μπαίνουν σε τροχιά, πλάνες στέλλονται στον κάδο με καλοκαιρινά περιοδικά και θερμίδες παγωτού. Νέα Σεζόν, καινούρια Εποχή. Κι ας φαίνεται σκοτεινή.

Αλλά πριν τη μελέτη,
ας παίξουμε τρίβιαλ. Ξέρετε πόσα διαμάντια γεννιούνται και πεθαίνουν στο φως των κεριών;
Αναίμακτα διαμάντια, που δεν κοστίζουν ούτε τις ζωές συνανθρώπων μας αλλά ούτε κι εκτελούν την τσέπη μας.
Στο φως του κεριού, στον πλούτο του φωτός, κρύβεται ευμάρεια ψυχής.
Αναζητείστε την.