"Αύγουστος" στην καρδιά τ΄ Απρίλη

Καθόλου καλή αυτή η χρονιά. Θεριστική.

     

 

"Δραπέτευσε"και ο Νίκος Παπάζογλου.

Επιτρέπεται να κλαις σε τέτοια περίπτωση; Να νιώθεις τόσο δικό σου έναν άνθρωπο μέσα από τα τραγούδια του;
Μεγαλώνοντας βέβεια, αγάπησα τον Νίκο Παπάζογλου, λόγω όσων διακρίνονταν μέσα από τις συνεντέυξεις του, την απλότητα, την αμεσότητα του. Τον σεβασμό των συναδέλφων του. Την θλίψη του όταν είχε φύγει η Πηγή,νεαρότατη, η στιχουργός της Μάισσας Σελήνης. Την αγάπη και τον θαυμασμό που έτρεφαν μεγαλύτεροι σου, ορκισμένοι εχθροί της ελληνικής μουσικής.

Μπορείς να πεις ότι λυτρώθηκε; Το λες. Κι ας μην φτάνει.
Όχι, σήμερα δεν φτάνει.
Χάσαμε πολύ περισσότερα σήμερα πέραν από έναν συνάνθρωπο. 

Υπήρξε ανανέωση στο κείμενο. Σοκαρισμένες τρεις γραμμές στην αρχή. Τώρα ακόμη περισσότερα, που πάλι δεν μπορούνε να ειπωθούν. ΠΕΝΘΟΣ.

Με δυσκολία γράφεται η ευχή για "Καλό του Ταξίδι." Έχει κάτσει η ευχή πάνω στην ψυχή, απόψε.