Μια αποτυχία,
που κλωνοποιήθηκε.
Μια κλωστή λεπτή,
Μια κλωστή λεπτή,
που σκίστηκε.
Ένα ψηλό παράθυρο,
που άνοιξε.
Ο φόβος,
Ο φόβος,
που ξαφνικά ντύθηκε
...απελπισία.
...απελπισία.
- Μα η τελευταία είναι σχιζοφρενής,
Μπερδεύτηκε και γέννησε
Ένα θάρρος
ανόητο, χαζό.
Στιγμιαίο.
Σαν το νες. -
Ένα κενό, που δεν άντεξε το βάρος της.
- Το σώμα δεν πετά,
Για αυτό και
διαλύθηκε στο τσιμέντο.
Η ψυχή νεφέλη,
φεύγει
Για να παίξει
με κάποιο αερικό. -
Μπερδεύτηκε και γέννησε
Ένα θάρρος
ανόητο, χαζό.
Στιγμιαίο.
Σαν το νες. -
Ένα κενό, που δεν άντεξε το βάρος της.
- Το σώμα δεν πετά,
Για αυτό και
διαλύθηκε στο τσιμέντο.
Η ψυχή νεφέλη,
φεύγει
Για να παίξει
με κάποιο αερικό. -
Η τελευταία της σκέψη
ενώ πετούσε ακόμα η μνήμη,
το νες, που διέλυε κάθε πρωί στο νερό.
ενώ πετούσε ακόμα η μνήμη,
το νες, που διέλυε κάθε πρωί στο νερό.
- Πέθανε στο τσιμέντο ή στον αέρα;
Δεν θυμάται!
Μα σίγουρα
από τα γέλια πέθανε -
Δεν θυμάται!
Μα σίγουρα
από τα γέλια πέθανε -
Σκεφτόμενη τον παραλληλισμό.
Χμμ.. σουρεαλιστικο το κειμενο σου περιπου. Με ξαφνιαζεις μωβι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ νεφελη ενδιαφερουσα ως προσωπο.
θα περασω απο το σκ.!
:))))))))))))))))))))))))))))))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως σουρεαλιστικό ...
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ καλη η σκεψη σου να το γραψεις..
Βλέπω το πήρες στο κατόπι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή:))))))))))))))))
Το πήρα στο κατόπι, Αραχτέ (και Λάιτ;) μου;
:)))))))))))))))))))))))
oμορφο μωβακι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλακια
Σε ευχαριστώ Αλίκη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή:))))))))
Φιλάκια πολλά!!!!