6/11/12

Εμπειρίες

Πριν 2-3 βδομάδες, όταν είχαμε "ανοικτό σπίτι" για τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους ενοικιαστές, γνώρισα 2 βορειοελληνίδες.
25άρες,μόλις αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα και ήρθαν στη Λουκανικούπολη για μεταπτυχιακά,και εννοείται,μερική απασχόληση.
Πανέμορφες στη νεότητα τους,τις είδα όμως μουδιασμένες,φοβισμένες. Καθώς ήταν το τελευταίο ραντεβού,και το διαμέρισμα θα ήταν αρκετά ακριβό για 2 κορίτσια χωρίς πραγματικό εισόδημα,τις κάθισα στον καναπέ, να τις ρωτήσω πώς είναι οι πρώτες τους μέρες στην Παγόχωρα.

Διαπίστωσα αυτή τη μιζέρια που ακολουθεί μερικούς Ελλαδίτες,να τις σκιάζει. Εκνευρίστηκα,όχι μαζί με τα κοριτσάκια,προς Θεού!
- Πού μένετε τώρα;
- Μοιραζόμαστε ένα δωμάτιο σε κάτι γνωστούς μας.
-Πόσο καιρό έχετε εδώ;
- Μια βδομάδα...
- Και;
- Εμ...εντάξει,πουθενά δεν δίνουν διαμέρισμα σε Έλληνες. Ούτε δουλειά.
- Συγγνώμη; Ποιός σας το είπε αυτό;
- Τα παιδιά που μας φιλοξενούν.
- Και πώς είναι τόσο σίγουρα;
- Διότι μένουν εδώ 3-4 χρόνια,και μόνο η κοπέλα του ενός δουλεύει. Τα αγόρια κάνουν Μάστερ αλλά δεν κατάφεραν να βρουν κάποια δουλειά...
- Και πώς πάνε από παγοχωρίτικα;
- Εμ...μόνο η κοπέλα μιλάει άπταιστα τη γλώσσα. Τα αγόρια...δεν ξέρουμε. Αφού και το μάθημα στο πανεπιστήμιο είναι στα αγγλικά.
- Μάλιστα...Ξέρετε,έχουν έρθει αρκετοί συμπατριώτες μας να δουν το σπίτι. Είναι στην ηλικία μου,εντάξει.Αλλά όλοι δουλεύουν,αν και νεοφερμένοι...Το ίδιο ισχύει και για τους Ιταλούς,τους Ισπανούς,τους Πορτογάλους...για αυτό,μην φοβάστε τίποτα. Να προσέχετε μόνο τί ακριβώς σας λένε,και να τα επεξεργάζεστε με τη λογική.
- Αυτό μου λέει και ο μπαμπάς μου, είπε η μελαχροινή.
- Είναι πολλή η μοναξιά εδώ όμως, απάντησε το ξανθό.
- Ναι,είναι.Στις αρχές,λογικό. Θα γνωρίσετε όμως κόσμο σιγά σιγά.
-Μα η ... μας είπε...

Τα γνωστά. Οι παλιοί να φοβίζουν τους νέους. Σίγουρα,η κατάσταση είναι δύσκολη,η ανεργία στη Λουκανικούπολη ψηλή. Αλλά...Αλλά...
Είσαι στην πόλη 3-4 χρόνια,δεν γνωρίζεις λέξη παγοχωρίτικα,περνάς τις μέρες σου στο ελληνικό καφέ παρακολουθώντας ελληνικό ποδόσφαιρο μέσα στους καπνούς...ΤΊ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;
Κι άντε,έπεισες τον εαυτό σου ότι οι Παγοχωρίτες είναι κακοί,μισούν τους Έλληνες,δεν θέλουν ούτε δουλειά ούτε σπίτι να τους δώσουν.
Είναι ανάγκη να κόψεις τα φτερά των παιδιών που τώρα έρχονται στην πόλη;

Τα κορίτσια δεν ήξεραν πως υπήρχε ελληνικό μπακάλικο,ούτε αρκετά ελληνικά εστιατόρεια,όπου σίγουρα θα χρειάζονται προσωπικό. Από όλες τις μπούρδες και τις παραξενιές που τους αράδιασαν οι καλοπληροφορητές,ούτε μία χρήσιμη πρόταση δεν τους είπαν. Καθώς μιλούσαμε,ετοίμασα μια λίστα. Από το ελληνικό μπακάλικο μέχρι και τα οικονομικά έγγραφα που θα χρειαστούν από τους γονείς τους για να εξασφαλίσουν γρήγορα κάποιο σπίτι.

- Προσπαθήστε να μιλάτε όσο περισσότερα παγοχωρίτικα γίνεται. Ανακατευθείτε με ξένους,γνωρίστε κόσμο ξένο. Μην κολλήσετε στο ελληνικό φοιτητικό γκέτο. Σίγουρα θα έχετε φίλους Έλληνες, αλοίμονο. ΑΛΛΑ για το καλό σας,κι αφού έχετε σκοπό να μείνετε στην χώρα και μετά το Μάστερ,παγοχωρίτικα,όσο περισσότερο γίνεται.

Καθίσαμε κοντά μιάμιση ώρα. Να πουν τα όσα έπρεπε για να ξεφοβηθούν,να συνειδητοποιήσουν πως η μοναξιά δεν είναι κι απαραίτητα εχθρός,να τις συμβουλεύσω μέσα από τις δικές μου θετικές εμπειρίες αλλά και φίλων,να προσπαθήσω να τους ανοίξω τα μάτια.

- Η πόλη προσφέρει πάρα πολλά,κι αφού έχετε το φοιτητικό εισιτήριο,χρησιμοποιείστε το. Κάντε περίπατο στην πόλη πριν αρχίσει ο βαρύς χειμώνας. Γνωρίστε την πόλη,ξεφοβηθείτε. Και προπαντώς, φύγετε από εκείνο το διαμέρισμα όσο νωρίτερα γίνεται.Και ό,τι χρειαστείτε, να το τηλέφωνο μου.

Την επομένη άρχιζε και το πανεπιστήμιο, τους ευχήθηκα Καλή Τύχη.

Και χθες,έκανα το τηλεφώνημα που έπρεπε για να δω τί κάνουν. Ακόμα ψάχνουν μα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα,καθαρότερα. Προπαντώς,άλλαξε η διάθεση.
Τις κάλεσα για καφέ,για να δούμε... θυμάμαι τα δικά μας με τη Μ,τους μίζερους που μας φλόμωσαν στον φόβο,και τις συζητήσεις μας μέχρι αργά τη νύχτα,για να ξεκαθαρίσουμε πόσο λάθος είναι. Θυμάμαι και την έκπληξη τους όταν η Μ πέρασε με την πρώτη την εξέταση που όλοι φοβόντουσαν. Όλες τις μικρές μας νίκες του πρώτου καιρού...
Κι αυτά τα δύο κορίτσια, τώρα...Χαίρομαι που έχουν τουλάχιστον η μία την άλλη, είναι και τα δύο καλά παιδιά. Ευτυχώς.

26 σχόλια:

  1. Πολλά καλα εκαμες ρε Μωβ!!! :)))))

    Τζαι δαμε ηρτεν τωρα μια Ελλαδίτισσα που ηταν Λουκανικούπολη για 3 χρονια τζαι ηταν ακομα με τις αντιλήψεις οπως οι κορουδες που λαλεις. Ειπα της αποκλείεται! Εχω μια φιλη Λουκανικούπολη τζαι λαλει μου τα αντιθετα.

    Προχτες επιαμε για φαΐ τζαι ηρτεν τζαι ο φιλος μιας αλλης Ελλαδιτισσας που εν στην παρέα μας. Το παιδί εν γεννημα θρέμα Λουκανικουπολης. Ερωταν την πράματα ποτζει ποδα, τζαι εξακριβωσα τουτο ακριβως που ειπες. 3 χρονια στην Λουκανικούπολη τζαι εν είσhεν ιδέα που τιποτε!

    Αν εν ετσι οσοι εμιλησαν των κορούδων, τοτε ειναι για να απορεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η περίπτωση στο μεταξύ δεν αφορά μόνο Ελλαδίτες αλλά και Αμερικανους,Γάλλους,Βρεττανούς,Ισπανούς. Μόλις επέστρεψε η συνάδελφος από το καφέ της γωνίας για να μας πει ότι η νέα πωλήτρια εκεί της είπε" Εσπανιόλ ορ Ίνγκλις πλις"...γενικό κακό της Λουκανικούπολης,δυστυχώς.
      Πώς ν΄απορείς μετά,που δεν ξέρουν τίποτα κάποιοι μετά από 3 χρόνια;
      ...ευτυχώς που βρέθηκε ο Λουκανικοπολίτης να λες διότι αυτή θα ήταν ικανή να πείσει όλο τον κόσμο! ://////

      Διαγραφή
  2. Μωβ δεν είναι μόνο στην Παγοχώρα. οι Ελλαδίτες γενικώς βγάζουν την πιο απίστευτη μιζέρια. ο ένας με τον άλλο ρίχνει την ψυχολογία του. ακόμη και άτομα που είναι σχετικά καλά, εννοώ δεν επηρεάστηκαν από την κρίση μιλούν λες και ήρθε το τέλος του κόσμου.

    δεν λέω ότι τα πράγματα είναι εύκολα, κάθε άλλο. όμως δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο απαισιοδοξίας που αντί να σπάζει δυναμώνει.

    μπράβο που βοήθησες τα κορίτσια. σου στέλλω email.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι,όντως είναι ιδιαίτερα προβληματική η κατάσταση,και την κάνουν χειρότερη...τί να πεις...

      Διαγραφή
  3. μπράβο ρε Μωβ πολύ καλά έκανες..
    υπάρχει ενας φόβος και μια μιζέρια γενικότερα και είναι κρίμα γιατι αυτή η γενιά, η νέα γενιά δεν πρέπει να είναι έτσι. Πρέπει να καταφέρουμε να βγούμε απο αυτή την κρίση πιο δυνατοί..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ράνια μου,
      όλοι φοβόμαστε τί θα έρθει,ειδικά εμείς που ζήσαμε την άνεση των 90ς/00ς ως παιδιά,έφηβοι,και μικρονεολαίοι.
      Θα το περάσουμε κι αυτό,πάρακατω με το καλό...

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. ήθελα να το γράψω και στους άλλους...μπράβο για το αυτονόητο;
      Αυτό πραγματικά με φοβίζει,που φτάσαμε να επικροτούμε το λογικό,το πρέπον,το ανθρώπινο.

      Διαγραφή
    2. Κυρίως το ανθρώπινο!
      Φαντάστηκα την αντίδρασή σου όταν σχολίαζα, αλλά δεν μπορούσα να μην το πω.
      Η ίδια συμπεριφορά παρατηρείται σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Πρώτα τα "μπα, όχι", "δεν πιστεύω να...", "είναι πολύ δύσκολο να..." και μετά το όποιο ελπιδοφόρο μήνυμα. Και αυτό, και αν...

      Διαγραφή
  5. παρότι μπορεί να μεν το θέλεις ή να με νοιώθεις ότι πρέπει να σου το πούμε: μπράβο σου... :)

    εν μεγάλη δύναμη να ξέρεις ότι έχεις ένα άτομο να βασιστείς, ειδικά άμα είσαι σε μια ξένη χώρα τζαι παλεύκεις να ζήσεις...

    τζαι το να μοιράζεσαι τες γνώσεις σου για να βοηθήσεις τους άλλους χωρίς αντάλλαγμα δείχνει τρομερό χαρακτήρα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νονάκο,δες την απάντηση στην Υπατία μου. :Ρ :)
      κατά τα άλλα κόκκινη μωβ πατάει στοπ. :Ρ

      Διαγραφή
  6. Εμένα πότε θα με καλέσεις για καφέ;;;
    Υπάρχει αρκετή μιζέρια που Ελλαδίτες, αλλά βλέπω και το αντίθετο στην Λουκανικούπολη. Αρκετοί είναι ευχαριστημένοι και θέλουν να μείνουν. Μπράβο σου πάντως που τις έπιασες που κοντά. Ακούω συνέχεια ελληνικά στην Λουκανικούπολη!! Γίνεται χαμός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΜΑ ΕΙΣΑΙ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟΥΛΑ; ΠΙΙΙΙΙΙ
      στείλε ήμειλ πλς.
      Έχεις δίκαιο,υπάρχουν πάρα πολλοί Ελλαδίτε,πλήρως εναρμονισμένοι,μη σου πω περισσότερο προγραμματισμένοι και καλωσυνάτοι.
      Εδώ όμως ήθελα να τονίσω αυτόν τον φαύλο κύκλο,που θυμάμαι από τότε που έκανα το μάθημα γλώσσας για την εξέταση του ούνι.

      Διαγραφή
  7. ένας πρόσφυγας που προηγουμενως ειχε παρει νομπελ φυσικης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι που δεν πήραν νόμπελ. :))))))))))))
      Σκέψου τους Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό,τους Βυζαντινούς που έφεραν την Αναγέννηση στην Ιταλία (αν και είναι γνωστοί με τα δυτικά ονόματα ..ίσως επίτηδες;),τους Ευρωπαίους Εβραίους που έφθασαν στην Αμερική μαζί με τον Αϊνσταϊν,τους Αφρικανούς και Ινδούς ακαδημαϊκούς στην Ευρώπη και στην Αμερική, τους Αφρικανούς αθλητές στις δυτικές χώρες... :)))))))))))))))))))))))))))))

      Διαγραφή
  8. Κι εγώ όταν ήμου αγγλία και έκανα το μεταπτυχιακό μου (πριν 10 χρόνια τώρα λέμε) πάντα έβρισκα τους Ελλαδίτες να είχαν αυτή την μανία καταδιώξεως! πόσο μάλλον τώρα που είναι έτσι όπως είναι τα πράματα... είναι πολύ σημαντικό να βρεις έναν άνθρωπο να σου δώσει καλές συμβουλές και να σου πει δυο σωστές κουβέντες... αλλά τελικά επαφίεται στον καθένα τους να βρουν τους δρόμους τους... άσχετο... διάβαζα σήμερα ένα κείμενο για όλους αυτούς που φεύγουν από την ελλάδα και λυπήθηκα... http://www.rednotebook.gr/details.php?id=7498 δες το αν θες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου, έχεις απόλυτο δίκαιο. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για το δρόμο του,σε μια άγνωστη χώρα όμως που δεν έχει την προστασία της αγγλικής φοιτητικής ζωής τα πράγματα είναι πιο έντονα,πιο δύσκολα.
      Σ' ευχαριστώ για τον σύνδεσμο,θα τον διαβάσω απόψε.
      Εδώ το ζούμε βέβαια,αν και θα ήθελα να πω σε πολλούς ότι η Λουκανικούπολη δεν έχει την ευμάρεια της Παγόχωρας,που κι αυτή τώρα περιμένει ρυθμό ανάπτυξης χειρότερο από τη χρονιά της επανένωσης της..

      Διαγραφή
  9. Με συγκίνησες. Το καλοκαίρι γνώρισα στο Όσλο ένα κορίτσι που άφησε την οικογένεια της στην Αθήνα για να αναζητήσει δουλειά εκεί. Μου έκανε εντύπωση η θετικότητα της και η αισιοδοξία ότι πράγματι θα βρει μια καλύτερη ζωή παρά το ότι είχε βρεθεί ξαφνικά σε μια ξένη χώρα χωρίς ούτε έναν γνωστό! Στο λεωφορείο γνωρίστηκε με μια άλλη Ελληνίδα και μετά άλλη και άλλη. Την χάρηκα πολύ αν και ένιωσα ότι η πίκρα γι' αυτό που άφησε πίσω αλλά και τον τρόπο που αναγκάστηκε να φύγει θα υπάρχει πάντα.

    Μπράβο σου κι από μένα για την πολύτιμη στήριξη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπρέντα μου,η πίκρα θα αντικατασταθεί από τη ζωή που θα κτίσει στη νέα της γειτονιά.Δεν είναι φέτος,θα είναι σε 2-3 χρόνια. Χρειάζεται ο χρόνος,όπως και να το κάνουμε.Μακάρι να της πάνε όλα καλά,αφού είναι και τόσο θετική,πραγματικά μακάρι. :))))))))))))))))

      Διαγραφή
  10. Μωβ, ενα ειναι το σιγουρο... Αυτες οι κοπελες θα σε θυμουνται για παντα, σαν εναν ανθρωπο που βρεθηκε την σωστη στιγμη, στο σωστο μερος και ειπε τις σωστες κουβεντες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γρούτα,αυτές οι κοπέλες είναι από μόνες τους θετική ενέργεια,όταν χρειαστεί θα ξέρουν ποιό είναι το σωστό,και θα κάνουν το καθήκον τους.
      :))))

      Διαγραφή
    2. Εϊπ,ξέχασα το "μου"...Γρούτα μου
      :))))))))))))))))))))))))))))))

      Διαγραφή

κυματοθραύστες