Το Τσίρκο του Λαϊκισμού

Απουσία μερικών ημερών.
Βρεθήκαμε στο Παρίσι στην κορύφωση των εκλογών. Άρχισα να γράφω ένα κείμενο για την ελευθερία των Γάλλων,την άνεση με την οποία μπαίνουν στη συζήτηση της διπλανής παρέας και στο τέλος βρίσκεσαι σε ένα χώρο όπου άγνωστοι συζητούν με λογική,συναίσθημα και δυνατή φωνή...πολιτική και όχι μόνο. Κάτι που μου λείπει στην Παγόχωρα,όπου το να είσαι τοίχος στη συζήτηση των αγνώστων που κάθονται μαζί σου στο τρένο,θεωρείται ευλογημένο προσόν. Το θρήσκευμα,οι πολιτικές πεποιθήσεις,η σεξουαλική ζωή,το χιούμορ,οι γενικές γνώσεις προστατεύονται από την σφαίρα της προσωπικής ζωής. Δεν δικαιούσαι να τις φέρεις σε θέμα συζήτησης. Μόνο το επάγγελμα ταυτίζεται με την κοινωνική τους ταυτότητα.
Οπόταν καταλαβαίνεις πόσο όμορφα νιώθεις η Ελληνίδα - ή Κυπραία αν θέλεις- όταν βρίσκεσαι σε ένα καφέ,όπου το ένα τραπέζι απαντάει στο άλλο,τα αίματα ανάβουν,οι ατάκες πηγαινοέρχονται μαζί με τα γλυκά, ο κόσμος ...εκτονώνεται!
Μαγεμένη τους παρακολουθούσα σα να ήμουν ξανά μωρό και πήγαινα πρώτη φορά στον κινηματογράφο! Τόσο ήσυχη και προσηλωμένη,που με πήραν είδηση και οι ατάκες σε μορφή ερωτήσεων γύρισαν προς το μέρος μας.
Η μοναδική μου ερώτηση προς αυτούς: Τί μπορεί να αλλάξει ο χΟλλάντ; (Ότι ο Νικολά έπρεπε να τιμωρηθεί για τη ζημιογόνα δεκαετή παρουσία του στην γαλλική κυβέρνηση,έπρεπε!)

Το κείμενο θα ξεχαστεί στα πρόχειρα.
Εξάλλου η Ευρώπη έχει επικεντρωθεί στην Ελλάδα.

Στην Ελλάδα μας, όπου αυτές τις μέρες λαμβάνει χώρα το Τσίρκο του Λαϊκισμού.
Παρακολουθώ την Αριστερά στην Ελλάδα να επιβεβαιώνει αυτό που φοβόντουσαν όλοι τόσα χρόνια: Δεν είναι έτοιμη να ενηλικιωθεί. Ποτέ δεν θα είναι. Σαν πενηντάρης,που δεν αντιλαμβάνεται πως σε λίγο βγαίνει στη σύνταξη,και προτιμά να μασκαρεύεται με ρούχα εικοσάχρονων και να βγαίνει με έφηβες,πιστεύοντας πραγματικά πως είναι ...κουλάτος ενώ στην πραγματικότητα είναι κουλός.
Το ΚΚΕ να μη θέλει συνεργασία και ο Αλέξης να μου θυμίζει μια μορφή ανώριμου λαϊκιστή Καίσαρα-Μητσόφ (μα ούτε μια πρόταση στα αγγλικά βρε Αλέξη; ). Κι ενώ αυτοί βρίσκονται στην κοσμάρα τους, τα παραδοσιακά μεγάλα κόμματα ανασχηματίζονται για να μην χάσουν περισσότερα από τα κεκτημένα τους.Ναι μεν τιμωρήθηκαν από τον κόσμο,που τόσα χρόνια τους ψήφιζε και τους υποστήριζε με την ελπίδα του πλουτισμού αλλά αλλά αλλά... Σε όλο αυτό το τσίρκο βέβαια,αλοίμονο να μην έλειπε η Χρυσή Αυγή με τα καλάθια του ναζολαϊκισμού.
Κι ο Έλληνας, που για να επιβιώσει χρειάζεται να μεταναστεύσει, αυτός που στην Αφρική των Λευκών θεωρείτο "καφέ",στην Αμερική κόπιαζε για να μην θεωρείται μειονότητα από τους ξανθούς λευκούς, και στην Βόρεια Ευρώπη του Σήμερα, καλείται να αποδείξει πως δεν είναι τεμπέλης και κλέφτης, αυτός ο ίδιος ο Έλληνας, χωρίς ίχνος μνήμης και σεβασμού προς τους παππούδες του, πάει και ψηφίζει Χρυσή Αυγή.
Τσίρκο!
Όπως κάθε φορά που χάνεται η ψυχραιμία,το θάρρος,ο κόπος,η λογική.
Ας μη σκεφτόμαστε το Σήμερα αλλά το Μέλλον μας και της επόμενης Γενιάς. Εμείς,που υποτίθεται είμαστε οι πιο μορφωμένοι Νέοι της Ευρώπης. Ας φερθούμε όπως αρμόζει σε μια σωστή και πολιτικά σκεπτόμενη κοινωνία.