Φοβία και ξεσπίτωμα

Σάββατο απόγευμα (είπαμε ήμασταν τεζέ αλλά όχι να μην πάμε τον καθιερωμένο μας περίπατο!), στο καφέ του βιβλιοπωλείου κι ενώ προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στην ανάγνωση διηγήματος μουσουλμάνου βρεττανού συγγραφέα,το όνομα του οποίου μου διαφεύγει, ο Λάβης μου απέγγελε αποσπάσματα από την εφημερίδα με την οποία βρίσκονταν σε πολύ παράξενη στάση εναγκαλιασμού.
-Κλοπή στη λεωφόρο μας στο φαρμακείο.
-Πότε;
-Χθες,τάδε ώρα.
-Μα ήμουν εκεί. Δεν είδα τίποτα;  τςτςτς Νομίζω πως μπέρδεψαν τα φαρμακεία.

Προσπαθώ να διαβάσω. Με ξαναδιακόπτει λίγα λεπτά αργότερα για απαγγελία κλοπής βενζινάδικου,επίσης στη γειτονιά μας. Στο βενζινάδικο μας,για την ακρίβεια.

Η 3η διακοπή λαμβάνει χώρα πέντε λεπτά αργότερα. Παρόμοιο έγκλημα,ίδια γειτονιά.

Παίρνω το βιβλίο μου κι αλλάζω γειτονιά. Φεύγω από το καφέ και πάω στις κόκκινες δερμάτινες απλώστρες ανάγνωσης. Ε,μα έλεος!!

Κυριακή,στον καναπέ μας. Ο Λάβης με την ενισχυμένη μιξ Κυριακάτικη εφημερίδα της Λουκανικούπολης-την οποία υποτιμώ προτιμώντας τις πανπαγοχωρίτικες- και εγώ προσπαθώ να απαντήσω στο Βιβλίο " Πόσο καλά κατέχετε τα παγοχωρίτικα;"...

Ο Λάβης ξανακτυπά: Βιασμός και ξυλοδαρμός στην πλατεία τάδε,την τάδε μέρα την τάδε ώρα. Ήμασταν ακριβώς εκεί,την συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Βέβαια η συγκεκριμένη πλατεία είναι γνωστή ως φλί μάρκετ ναρκωτικών, αν μείνεις περισσότερο από μισή ώρα θα το διαπιστώσεις. Αλλά βιασμός! Ο κόσμος θα μαζευόταν να βοηθήσει.  Πώς γίνεται να μην είδαμε τίποτα;
Κλοπή στο τάδε κατάστημα, βανδαλισμός στο τάδε σχολείο,ναρκωτικά εκεί,παιδική πορνεία εδώ, εμπρησμός εδώ,εμπρησμός εκεί, ξυλοδαρμός εδώ,καβγάς εκεί.Φεύγει η αστυνόμευση από τα σχολεία δια παντός.

Και όλα αυτά τα εδώ κι εκεί, στην περιοχή μας. Ίσως όχι όλα στη γειτονιά μας αλλά σίγουρα στον δήμο μας. Τα μισά από αυτά,ψέμματα. (ελέγξαμε) Στο βενζινάδικο και στο φαρμακείο δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο ενώ ο εμπρησμός στο διπλανό μας κτήριο (!!!) ήταν ατύχημα. Μικρή φωτιά στην κουζίνα,που δεν κατέστρεψε καν την ίδια την κουζίνα, να είναι καλά οι πυροσβέστες. Κι αν για αυτά είμαστε σίγουροι,δεν ξέρω πόσα άλλα είναι ελεύθερη φαντασία και σίγουρα όχι δημοσιογραφία.

Μπλέκουμε σε μια συζήτηση συνωμοσίας. Μήπως πληρώνονται οι εφημερίδες για δυσφήμιση της περιοχής ώστε να φύγουν οι κάτοικοι,να αναλάβουν δράση οι κτηματομεσητικές και σε λίγα χρόνια να την έχουν αποικήσει Σπάγγονοτιοπαγοχωρίτες και ελιτέρε ντόιτσε; Μπρρρρρ...Όσο περνάνε οι μέρες, αυτή η πιθανότητα μου φαίνεται λογική.
Όταν κλείσαμε το διαμέρισμα, κάποιοι συνάδελφοι,παλιοί Λουκανικοπολίτες, μας είπαν ότι η γειτονιά μας σε λίγα χρόνια θα ανήκει στα φιλέτα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Ε, τώρα ζούμε την προεργασία προφανώς.
Στη φθηνή σε σχέση με άλλες μητροπόλεις Λουκανικούπολη, οι αγορές ακινήτων από πολυεθνικές έχουν θεριέψει-κι όσο προλαβαίνουν πριν ανέβουν κι άλλο οι τιμές. Γραφεία,αποθήκες ή διαμερίσματα δεν έχει σημασία.
Η σπιτονοικοκυρά εταιρεία μας, κατέχει τα κτήρια όλης της περιοχής-συν άλλα σε διαφορετικούς δήμους της Λουκανικούπολης. Κι αγοράζει κτήρια συνεχώς, σύμφωνα με την εφημερίδα της. Τον Γενάρη αρχίζει ανάπλαση της πλατείας και των δρόμων μεταξύ των κτηρίων της. Μετά από 30 χρόνια,πρώτη φορά θα γίνει ένα τέτοιο μεγάλο σχέδιο.Ιδιωτικό πρότζεκτ και όχι χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. ή το Δημαρχείο.Χμ...
Τα ενοίκια ανεβαίνουν ολοένα.
Πολλοί παγοχωρίτες συνάδελφοι ντρέπονται να ομολογήσουν πως  ζουν στον συγκεκριμένο δήμο,τους βλέπουμε όμως στο μετρό καθημερινά.Να κρύβεται ο ένας από τον άλλον. Τα πανηλίθια!
Κι όλα αυτά χάρη στις τοπικές εφημερίδες.
Η γειτονιά μας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από ξένους,ναι.
Ξένοι με διαφορετικούς ηθικούς κώδικες. Πολλούς τους ασπάζομαι ευχαρίστως ενάντια σε αυτήν την παχοχωρίτικη απάθεια,την εξοργιστική αδιαφορία τους.
Μετανάστες.Οι περισσότεροι δουλεύουν σκληρά, και απαιτούν από τα παιδιά τους προκοπή. Αυστηροί με τα μαθήματα,το σχολείο. Οι γονείς κάνουν τα πάντα,προσφέρουν τα πάντα. Το βλέπω καθημερινά. Και πικραίνομαι που ο τύπος τους παρουσιάζει σαν βρωμιά και εγκληματικότητα. Που παραμορφώνει τις γεμάτες παιδιά σε παιχνίδια πλατειούλες σε εστίες κινδύνου και θανάτου.
Διάδοση φόβου. Φόβος να κυκλοφορήσεις,φόβος να πιστέψεις τα μάτια σου. Φόβος και τυφλή εμπιστοσύνη στις παραπληροφορίες να εξουσιάζουν ακόμη και το πού δικαιούσαι να ζεις και πού όχι.
Ντροπή.

ΥΓ: Όχι,δεν ξεχνάμε το Πολυτεχνείο. Ντρέπομαι όμως  όταν στην Ευρώπη η δείψα για Άμεση Δημοκρατία μετατράπηκε σε Διορισμού Κυβερνήσεως από .... από ποιόν αλήθεια;
Και όσοι αντιδρούν,σκεπάζονται δυστυχώς από τους κακοποιούς που βανδαλίζουν τις περιουσίες και τον κόπο συμπολιτών τους. Με την  ίδια καταστροφικότητα που χρησιμοποιούν και οι Παντοδυναμίτες.