Περιγειτονία

Στη γειτονιά στήθηκαν αφίσες με υποψηφίους.
Τις προσπερνώ με δυσκολία.
Δεν ψηφίζω μεν αλλά  η ανθρώπινη περιέργεια δεν σταματά το γαργάλισμα.

Η μια αφίσα όλη στα τούρκικα-πλυν της ονομασίας του κόμματος. Τούρκος υποψήφιος. ή μάλλον Τουρκοπαγοχωρίτης. "Δεν γίνεται, στην άλλη μεριά θα έχει την ίδια αφίσα στα παγοχωρίτικα..." Μπα, τσου. Στα τούρκικα πάλι. Χαλιέμαι. Δεν μ΄αρέσει να βλέπω υποψήφιο πολιτικό στην χώρα Α να αναρτεί τις υποσχέσεις του ή έστω το μόττο του στην γλώσσα της χώρας Β- καταγωγής του. Προκλητικό,πολύ προκλητικό για την ηρεμία μου.  Αν το έβλεπα σε Έλληνα υποψήφιο τα ίδια θα ένιωθα. Και σε Σουηδό και σε Καμερουνέζο και σε Αυστραλό.  Ύπουλη κίνηση με σκοπό ν΄απορροφήσει όσους περισσότερους ψήφους από τους ομοεθνείς του.

Ώρες αργότερα, στην επιστροφή προσέχω μια αφίσα του ίδιου υποψηφίου, ο οποίος τώρα θέλει να κτίσει γέφυρες πολιτισμών προφανώς, για αυτό και στην δεύτερη μεγάλη αφίσα αναγράφεται σε διάφορες γλώσσες η φράση "γεφύραω ποιείν". Ε,αυτό αναγράφετο στα ελληνικά, τί να κάνουμε; Η νεοελληνική προφανώς δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό της Παγόχωρας. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσα λάθη έγιναν στις υπόλοιπες μεταφράσεις, στα ελληνικά πάντως 2 λέξεις κι αυτές έγιναν γκόμπο γλόμπος.
Ο υποψήφιος είναι τελικά μισός Τούρκος μισός Παγοχωρίτης,δεν με ενδιαφέρει αν είναι καλός ή όχι, η διαφήμιση του δεν πείθει.

Παρακάτω διαφημίσεις των Πειρατών. Χμ... Ανώνυμες φάτσες, ανώνυμη ελευθερία. Πειρασμός αλλά πού θα είναι τα όρια;Και ποιός θα τα ορίζει; Ποιός δίνει για να πάρει εμπιστοσύνη;

Η διαφημιστική αφίσα μιας ξανθιάς Παγοχωρίτισσας υποψήφιας τρίτου κόμματος, σε προοπτικό, με μια ομάδα στο φόντο, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ένστολος,είναι απειλητική. Η πιο μελαχροινή της παρέας είναι ανοιχτόχρωμη μεσογειακή και δεν έχει ακόμη μπει στην εφηβεία. Σταράτα μηνύματα, ξανθά και γαλανά.

Μάλιστα.
Σε μια περιοχή πλημμυρισμένη από μετανάστες, οι άγγελοι νιώθουν απειλημένοι,προφανώς.
Την περασμένη βδομάδα, τρέχοντας, πήγα 3 ζευγάρια παπούτσια στον τσαγκάρη της Λεωφόρου. Αιωνόβιος ο τσαγκάρης. Η γυναίκα του με χαιρέτησε,χαμογελαστή, το ίδιο κι αυτός. Όταν όμως κατάλαβαν,λόγω ακσάντ,πως δεν είμαι Παγοχωρίτισσα, η γυναίκα εξαφανίστηκε στο βάθος του εργαστηρίου και ο παππούς μου είπε πως δεν έχει χρόνο για να διορθώσει τα παπούτσια μας. Και τα πέταξε στον πάγκο ώστε να τα μαζέψω. Ευχήθηκα ενδώμυχα για το καλό του ο Άγιος Πέτρος να μην είναι μαύρος, ευχήθηκα καλό υπόλοιπο της ημέρας (και των ημερών του,οκ πληγώθηκα άσχημα!) κι έφυγα. Ενώ έβγαινα,μπήκε μια ξανθιά Παγοχωρίτισσα. Εννοείται πως στάθηκα 1 δευτερόλεπτο παραπάνω στην πόρτα μέχρι να ακούσω τον παππού να της λέει πως τα παπούτσια της θα είναι έτοιμα την επόμενη βδομάδα.  Αν ήμουν μάγκας θα έφτυνα το πάτωμα και μετά θα έφευγα. Αηδία το φτύμα όμως.
Ένα νοητό χέρι έκανε τον σταυρό μου.