Μεταξύ μουτσούνας και καφενέ

Τελευταίες μέρες του 2012.
Ένας τεχνικός που ήρθε να εγκαταστήσει διαδύχτιο,τηλέφωνο,τηλεόραση.
Η φωνή του προμήνυε νεύρα.Πολλά νεύρα. Πρώτα δικά του,μετά δικά μου.
Έκλεισα τον Μάρσαλ στο μπάνιο-μη λιποθυμήσεις ακτιβίστα,είναι αρκετά μεγάλο και φωτεινό,δεν παθαίνει το σκυλί κλειστοφοβία ούτε ο τεχνικός χρειάζεται να τσιρίξει- κι άνοιξα την πόρτα του διαμερίσματος.
Ένας Παγοχωρίτης ψηλόλιγνος,κάποτε ήταν ξανθός,τώρα είναι φαλακρός.Διατηρεί χλωμό δέρμα και φωσφορέ κίτρινα φρύδια. Η φωνή του μπάσα,πιο μπάσα σπάει το τύμπανο σου. Αέρας λουκανικοπολίτης "μουτσούνας"- αγένεια και ευθύτητα που κτυπάει κόκκαλα σαν τον κυπριακό χειμώνα.

- Αν έχεις σκυλιά,γατιά κλείστα.Δεν τα συμπαθώ. Είσαι μόνη σου; Δεν μου αρέσει να συνεργάζομαι με γυναίκες,δεν έχετε ιδέα και όλο ηλίθιες ερωτήσεις κάνετε.
- Χρόνια Πολλά κατ΄αρχή! 

Πέρασε,ρήμαξε,έφυγε. Κατάφερε να σπάσει την πρίζα,να διαλύσει το δύχτιο του διαμερίσματος με αποτέλεσμα να πρέπει να καλέσω την εταιρεία του και να υποβάλω παράπονο. Δυσκολεύτηκαν να με πιστέψουν βεβαίως βεβαίως.
- Μήπως κάνατε κάποιο λάθος με το Μόντεμ; Μήπως να το έβλεπε κάποιος γείτονας; Οι γυναίκες έχετε συνήθως κάποιο θέμα με την τεχνολογία.
- όχι τόσο για να μη μπορώ να συνδέσω σωστά το μόντεμ με το ρούτερ... Αλλά ναι,το κοίταξε και ο γείτονας. Και τηλεόραση δεν έχουμε. Ναι,να πληρώσω έξτρα το νέο ραντεβού,κανένα πρόβλημα. Εκτός βέβαια αν διαπιστωθεί το λάθος του συναδέλφου σας. 
-Ωραία,θα σας στείλουμε κάποιον άλλο τεχνικό να το ελέγξει. Απολογούμαστε για την ταλαιπωρία.

 Ήρθαν την περασμένη βδομάδα,δύο τεχνικοί μαζί. Έπαθαν την πλάκα τους με τις ζημιές που βρήκαν,διόρθωσαν,απολογήθηκαν,πληρώθηκαν κι έφυγαν.

Κανονικά δεν έπρεπε να πληρωθούν αλλά δεν ήταν της στιγμής. Από την έκσταση της επαναφοράς στον μοντέρνο κόσμο είπα "χαλάλι τους!" Άσε που είχα και τύψεις που κατέγγειλα τον πρώτο τεχνικό.

Σήμερα στην τράπεζα διαπίστωσα ότι μου επέστρεψαν το ποσό που είχα δώσει εκείνη τη μέρα στους τεχνικούς. Με ειδοποίησαν και τηλεφωνικώς,πριν λίγα λεπτά.
Αυτόν τον ευγενικό επαγγελματισμό που χρειάζεσαι ως πελάτις.

...
Τηλεφώνησα το μεσημέρι στην Κύπρο,σε συγκεκριμένο γραφειοκρατικό έπιπλο. Έπιπλο βλ. και Δημόσιος Υπάλληλος που βαριέται τη ζωή του.
Μεσήλικας Κυπραίος, που περίμενε να σχολάσει στις 12 το μεσημέρι.(έλεος!)
- Χαλόου!
-Ναι,γεια σας, Θα ήθελα μπλαμπλαμπλο...
- Περίμενε.
"λα λι λα λο τραλαλαλο" 
"λα λι λα λο τραλαλαλο"
λα λι λα λο τραλαλαλο"
3, 6 10 λεπτά.
Κλείνω-για να αποφύγω τη μουσική,ας πούμε βάλτε ένα τραγούδι,τί έχετε τα ενοχλητικά μπιμπ;

Αυτό επαναλαμβάνεται άλλες 2 φορές.
Την 4η,ξεχνώ ευγένειες κλπ, είναι πάντα ο ίδιος τύπος.
- Είναι η 4η φορά που τηλεφωνώ,το απαντάτε και βάζετε τη μουσική.
- Εγώ 1η φορά απαντώ το τηλέφωνο κορού! (=μπλέξε με γυναίτζες!)
- ... Οκ... (=ίδια φωνή,χροιά,ύφος αλλά ναι,1η φορά,σιωπή Μωβ μην τον βρίσεις)
- Νάμπου θέλεις; ("Νάμπου"; Μα "νάμπου" ρε φίλε; )
- Αυτό κι αυτό. (=σίγουρα όχι να παίξουμε τάβλι στον καφενέ που νομίζεις πως είσαι!)
- Ουουου...Σόρρυ αλλά εν 1 η ώρα. Αύριο πάλε! 
- Καλά. (μήπως βρίσκομαι σε ιστορία του Χάρρυ Κλιν;)

Δεν ξέρω αν γέμισαν οι υπηρεσίες τόσο απερίγραπτους ανθρώπους αλλά σήμερα συνομίλησα τόσο με ιδιωτικές όσο και δημόσιες υπηρεσίες της Κύπρου,και μόνο με 1 άτομο ένιωθα πως είχα απέναντι μου επαγγελματία,που κατέχει την τηλεφωνική ευγένεια. Και την κατάλληλη φωνή...
Γιατί δεν θυμάμαι τον κόσμο της Κύπρου να είναι τόσο απεριγραπτοαγενοκαφενετζίδικος;
Μήπως και για αυτό ευθύνεται ο Μητσόφ και η άσχημη διάλεκτος-δεν είναι κυπριακή αυτή που χρησιμοποιεί,συγγνώμη!!!- που χρησιμοποιεί δημοσίως εδώ και 5 χρόνια; 
Η τηλεόραση;
Χίλιες φορές λουκανικοπολίτικη "μουτσούνα" παρά τέτοια ανάρμοστη γλώσσα από αυτούς που πληρώνονται για να σε εξυπηρετούν ως πολίτη.