Αϋπνίες χωρίς τεχνολογία

Ο Μάρσαλ εδώ και νύχτες θέλει να βγαίνει συνέχεια στον κήπο. Κάθεται μπροστά από την γυάλινη πόρτα και κλαψουρίζει με τις ώρες. ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΟΜΩΣ! Αφού διαπιστώσαμε από την πρώτη νύχτα πως πιπί δεν θέλει,μόνο να σκάβει το χώμα μεταμεσονύχτια,σα να ψάχνει για κανένα κρυμμένο θησαυρό που δεν θέλει να του κλέψει κανείς, εννοείται πως αγνοούμε το κλαψούρισμα.
Την πρώτη ώρα,ο Λάβης ξυπνάει,του θυμώνει,αλλάζει πλευρό,κοιμάται,ροχαλίζει. Και μένω εγώ ξύπνια με κλαψουρίσματα από τη μια και ροχαλητά από την άλλη.
Τη δεύτερη ώρα,και μόλις έχω καταφέρει ν΄αποκοιμηθώ,το κλαψούρισμα του Μάρσαλ δυναμώνει απαιτητικά,και μοιάζει με γάβγισμα. Ο Λάβης έχει σταματήσει το ροχαλητό αλλά καμία συγκίνηση. Σηκώνομαι και πάω στην κουζίνα για λίγο νερό ή γάλα.
Τέσσερεις ώρες αργότερα,ο Λάβης με βρίσκει στον καναπέ,σχεδόν λιπόθυμη από τα νεύρα,αφού δεν κατάφερα να κοιμηθώ για ακόμη μια νύχτα.

Στο μεταξύ έχω προσευχηθεί να φυλάει ο καλός Θεούλης το ίντερνετ του γείτονα. Ευτυχώς μας πρόσφερε τον κωδικό του απλόχερα το παιδί,το Σάββατο θα τους ανέβω με μερικά καλούδια.

Διότι Χριστούγεννα θα λείπει και ο Λάβης,και το ίντερνετ,και το τηλέφωνο και η τηλεόραση. Και θα έρθει και η Μαμαμωβ με φλοκκόπληκτες κουραμπιεδοκατασκευαστικές διαθέσεις,που δεν αντέχω και πολύ αυτές τις μέρες.

Γιατί θα λείπει η τεχνολογία από το σπίτι; Διότι η Παγόχωρα ΔΕΝ είναι αυτό που είναι στα μυαλουδάκια όσων δεν την ζουν. Η γραφειοκρατία και η ανικανότητα ορισμένων υπαλλήλων δεν γνωρίζει σύνορα βλέπεις.

15 ήμειλς και 30 τηλεφωνήματα αργότερα-που τα τηλεφωνήματα από το κινητό στον αριθμό εξυπηρέτησης της εταιρείας παροχής στοιχίζουν ο πλαστικός κούκος μέιντ ιν τσάινα, αηδόνι-διαπιστώνω για 10η φορά,πως ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ προωθήθηκε το αίτημα μας για την τεχνική εγκατάσταση.
Στο 3ο τηλεφώνημα διαπίστωσα πως δεν είχε γίνει ακόμη η "μετακόμοιση". Στο 5ο πως δεν είχαν αλλάξει ακόμη τη διεύθυνση στον λογαριασμό μου. Στο 7ο πως τίποτα δεν άλλαξε πέρα από τη νέα οδό, και σήμερα στο 10 πως μου είπαν και λάθος πακέτο,και δεν έκαναν τίποτα. Και ο προτελευταίος,το 9ο τηλεφώνημα δηλαδή μου είχε τηλεφωνήσει και 4-5 φορές για να διευκρινίσει τη μία ή την άλλη πληροοφρία. Αχρείαστο καθώς όλες αυτές τις πληροφορίες τις είχα ήδη δώσει 3 φορές σε ήμειλ με τίτλο τον αριθμό συμβολαίου,που του προώθησα αλλά δεν έβρισκε. (πόσο σβουν πια;)
Τέσπα,η σημερινή τηλεφωνήτρια αφού και είδε όλα τα ήμειλς και μάλλον το ιστορικό των τηλεφωνημάτων μου είπε "Απολογούμαι για όλα τα λάθη,στέλλω τώρα το αίτημα. Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά ...σε 15 μέρες και ΑΝ,θα μπορεί να έρθει τεχνικός. Εκτός αν υπάρξει κάποιο θαύμα,που δεν νομίζω με τις Εορτές κλπ"...

Τώρα τηλεφωνώ και στον Ντιτζεϊ που κρατά ομήρους τις μισές μου ταινίες εδώ κι ένα χρόνο. Θα τις χρειαστώ,ειδικά κάτι Μπρίτζετ Τζόουνς και Christmas is all around...τί εννοείς δεν είναι αυτός ο τίτλος της ταινίας; Ό,τι ελαφρύ και βρεττανικό τέσπα μπορεί να ανεβάσει λίγο αυτές τις γιορτές που τις είχα φανταστεί τελείως διαφορετικά.

ΥΓ: θα έδινα πολλά για ένα εξαπλό κοκτεηλ αυτή τη στιγμή