Υπηρέτριες όχι σε Υστερία

Ηλιόλουστο Σάββατο: όλη σχεδόν τη μέρα περπάτημα.
Συννεφιασμένη Κυριακή: 2 ταινίες και τα απομεινάρια ενός βιβλίου.

Ας συγκεντρωθούμε στις ταινίες όμως.

Η πρώτη,βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο "The Help" της Kathrynn Stockett.
Εξαιρετικές ερμηνείες, δυνατή ιστορία, ντροπιαστική πραγματικότητα. Σοκαριστικά πρόσφατη ιστορία. 1960ς.
Στα ελληνικά, "Οι Υπηρέτριες"

Αστείες διαχωριστικές γραμμές, που τράβηξε η κοινωνία ανάμεσα σε λευκούς και μή λευκούς (μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας,οι πλείστοι Μεσογειακοί δεν θεωρούνται λευκοί!) αλλά και η κακομεταχείρηση των Αφροαμερικανών από τους Βορειοευρωαμερικάνους καταγεγραμμένες Ντροπές της πρόσφατης ιστορίας μας.Και ίσως να έπρεπε να πάψουν να γίνονται αναφορές σε αυτή την περίοδο ώστε να μην γνωρίζουν οι επόμενες γενιές ότι κάποτε υπήρξαν διαφορές και να μην τις δανειστούν ούτε καν στο λεξιλόγιο τους. Ίσως πάλι να είναι νωρίς για τη συλλογική μας μνήμη.
Μέσα από το έργο ασκείται έντονη κριτική και στην σκλαβιά την οποία οι ίδιες οι γυναίκες ασκούν στον ευατό τους λόγω της εικόνας,της κοινωνίας,της ...άνεσης του να είσαι συνηθισμένη,λεπτή,όμορφη. Βλέπουμε μια μητέρα που δεν μπορεί να δείξει αγάπη στην 3χρονη κορούλα της διότι είναι παχουλή,σιχαινόμαστε κι άλλο την Χίλλη που λόγω μιας απόρριψης συμπεριφέρεται σαν τέρας. Ένα πανέμορφο κομψότατο τέρας,η αυτοπεποίθηση του οποίου θα δοκιμαστεί ξανά και ξανά.
Απέναντι της θα έχει την κάποτε κολλητή της,την Ευγενία άλλως Σκίτερ,ένα "συνηθισμένο" μα διαφορετικό κορίτσι, που νιώθει τη μαύρη νταντά της,Μάνα. Κυνηγώντας το συγγραφικό της όνειρο,καταγράφει τις αναμνήσεις ...της Υπηρεσίας,και συνδέεται μαζί τους ενώ ταυτόχρονα θα χάσει τις παλιές της φίλες. (Ντα!) Παράλληλα,ζούμε τη θλιμμένη μοναξιά μιας γλυκειάς κοπελίτσας -μάλλον της εργατικής τάξης-που ξαφνικά βρέθηκε παντρεμένη με τον πιο πλούσιο και προφανώς ευαίσθητο άνδρα της πόλης με αποτέλεσμα να δεχθεί την απόρριψη όλων των ...Κυριών της γενιάς της.
Η Υπηρεσία, με στολή ή χωρίς, έχει Έντονη Προσωπικότητα σε αντίθεση με τις Κυρίες,που ενώ είναι ελεύθερες καταντάνε κλώνοι,άχαρες μαριονέτες. Αγαπάς τον συναισθηματισμό της Aibileen, συνεπαίρνεσαι με την εκρηκτική Μίννη. Νιώθεις μια τεράστια μαλακή αγκαλιά μητρότητας.
Λατρεύεις την ερμηνεία της Χίλλη.
Τέλος,θα σταθώ στην ηθοποιό που υποδύεται την Aibileen, τη Viola Davis. Πολυβραβευμένη ηθοποιός του Θεάτρου, αναφέρουν οι ειδικοί. Τη γνωρίσαμε σε μικρούς ρόλους σε πολλές γνωστές ταινίες, να μεταμορφώνεται στον κάθε χαρακτήρα με προσοχή,να δίνει ακόμη και στον πιο ταπεινό ρόλο της μια πινελιά αριστοκρατικότητας.






Η δεύτερη ταινία, "Hysteria",και σε αυτήν πρωταγωνιστεί η αγαπημένη μου Maggie Gyllenhaal,γνωστή για την προτίμηση της σε ανεξάρτητα πρότζεκτς.
Ρομαντική κομεντί; Χμ....ίσως.
Αστείο; Χμ...μπορεί.
Ανθρώπινο; Ναι.

Αν έχεις ποτέ ασχοληθεί με το θέμα "Υστερία" και την ιστοριογραφία της ανά ...τις χιλιετίες, θα δεις μια επιφανειακή  (σχεδόν χολιγουντιανά ελαφρά) αναφορά στην κατάσταση των υστερικών γυναικών του 19ου αιώνα αλλά και τον πιθανό εγκλεισμό τους σε ιδρύματα με ...υστερεκτομή χρηματοδοτημένη από το κράτος, θα αναρωτηθείς για το μέγεθος της ανδρικής ματαιοδοξίας όταν η γυναικεία ικανοποίηση θεωρείτο ...δημιούργημα της επιστημονικής φαντασίας,και σίγουρα θα προσγειωθεί το σαγόνι σου στο πάτωμα με συγκεκριμένες σκηνές.
Θα   π ρ ο σ γ ε ι ω θ ε ί   το   σ α γ ό ν ι     σου  στο   π ά τ ω μ α.
Ακόμη κι αν υπάρχει το μεγάλο βάρος της Υποκρισίας,και της Ανοχής Καταπίεσης των φτωχών του Λονδίνου του 19ου αιώνα. 
Κοινωνική Υποκρισία, και σαρκασμός στο αρχαιότερο ελάττωμα των ανδρών: Μη ανάληψη ευθυνών.Φταίνε σε κάτι αλλά θα κάνουν τα πάντα για να φταίξουν όλους τους άλλους,συνήθως γυναίκες,με όποιο κόστος,με όποια κατάληξη. (Αδάμ: Αυτή μου έδωσε το μήλο και μου είπε να το φάω!)  (Μέσος πλούσιος Βρεττανός:Εγώ δεν μπορώ να ικανοποιήσω τη γυναίκα μου ή αυτή είναι παγόβουνο; Μήπως υποφέρει από κάποια ασθένεια; Ψυχοσωματική ε; Υστερία; Τρελλή; Σανατόριο ή φυλακή,τότε! να μπορέσω να επιστρέψω με ησυχία στις πεταλουδίτσες μου)

Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και παλαιές ιατρικές "έρευνες",που οδήγησαν τον Mortimer Granville στην εφεύρεση του σύγχρονου δονητή.
Διότι τον σύγχρονο δονητή μπορεί να τον δόξασε με απόλυτο σεβασμό η Σαμάνθα αλλά προφανώς επινοήθηκε από Ιατρό για την θεραπεία της υστερίας. Και η συγκεκριμένη ταινία παρουσιάζει με ελαφρότητα,σχεδόν περιπαίζει τόσο την τότε κοινωνία όσο και τη σημερινή. Καλά να μας κάνει!

Διότι οι Υπηρέτριες και οι Φτωχές τόσο του 19ου αιώνα όσο και οποιουδήποτε άλλου,έχουν τόσα βάρη και τόσα άγχη που μόνο η ηδονή τους δεν έχει χρόνο ύπαρξης.
Και για να είμαστε ειλικρινείς,
πλέον ποιός Άνδρας δεν θέλει να αποδείξει στη Σύντροφο του τις Επιδόσεις του;