μελαγχολικά μελένια μάτια

Το Σαββατοκύριακο ήταν τέλειο! Ηλιόλουστο ως επί τω πλείστω σε αντίθεση με τη γκρίζα μας βδομάδα.
Η εποχή της  βόλτας επέστρεψε κι ελπίζω να μη μας εγκαταλείψει πολλές φορές μέχρι το μεγάλο κέφι της Άνοιξης.

Ο Λάβης θέλει να βγάλουμε επιτέλους τα καλοκαιρινά ρούχα. Ας περιμένουμε καλύτερα 1 μήνα ακόμη, ενθυμόμενη το θρυλικό χιονισμένο Μάη πριν 3 περίπου χρόνια. Ή μήπως ήταν δύο χρόνια νωρίτερα;χμ...

Περάσαμε και πάλι σχεδόν όλο το 48ωρο εκτός.
Γνώρισα πολλούς συνομήλικους μας. Τυχαία. Διότι εκτός από τους Παγοχωρίτες που λιάζουν τη διάθεση τους, θυμάμαι κι εγώ την κυπριακή μου. Και πρέπει να μιλήσω με όλους. Να γνωρίσω τον κόσμο όλο. Όπου και να΄μαστε ό,τι και να κάνουμε.
Γνώρισα τέσσερεις 26χρονους Ελλαδίτες στο δρόμο. Συζητούσαν για το ποιά κατεύθυνση να πάρουν και με ποιό από τα δύο λεωφορεία. Ακούς τη μητρική σου γλώσσα, να μην βοηθήσεις;Θα βοηθήσεις,θα έρθουν τα χαμόγελα και οι ερωτήσεις. Γνωριμία. Τέσσερεις φίλοι,όλοι κάτοχοι μεταπτυχιακού,που αποφάσισαν ν'ανέβουν μαζί και να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα.Μαθαίνουν τη γλώσσα,και ψάχνουν για δουλειά. Τους έδωσα το τηλέφωνο μου,αν και ποτέ κάτι χρειαστούν.Το πιο πιθανό να σκορπίσουν σε έξι μήνες,σε διαφορετικές πόλεις. Μεγάλη η ανεργία στη Λουκανικούπολη,βλέπεις.



Στο Μετρό περιμέναμε. Με πλησίασε μια μελαχροινή,με το αμόρε της. Έψαχνε κατάστημα με ρούχα,συγκεκριμένο.Είδε τις μπότες μου,τσεκ. Ρόμα Ρόμα!Δυο βδομάδες στην Παγόχωρα,δυο βδομάδες στη Λουκανικούπολη! Η κοπελίτσα γνωρίζει ήδη παγοχωρίτικα,βρήκε δουλειά σε μια εταιρεία,την ακολούθησε και το αμόρε,που τώρα παρακολουθά μαθήματα γλώσσας για να μπορέσει να βρει δουλειά,οποιαδήποτε δουλειά.

Κάναμε στάση αργά το απόγευμα σε κάποιο καφέ. Μια πανέμορφη -πανέμοφη όμως!!- νεαρή, με εξαιρετικό γούστο, έπαιζε με ένα κουταβάκι, που εννοείται ότι ήθελε να παίξει με τον Μάρσαλ. Πιάσαμε την κουβέντα. Το αγόρι της μας ζήτησε να μιλήσουμε στα αγγλικά,αν είναι δυνατόν. Βεβαίως,σίγουρα. Πορτογάλοι,2 μήνες στη Λουκανικούπολη. Μαθήματα γλώσσας, πιθανώς να αφήσουν την πόλη για τα Νότια της χώρας, ήρθαν μελετημένοι προφανώς. Λογαριάζουν σε έξι μήνες να μετακομίσουν.

Οι στατιστικές παύουν να υπάρχουν όταν τους σφίξεις το χέρι. Στατιστική είσαι κι εσύ;σίγουρα,για τους ανεγκέφαλους εμπόρους.
...
Όσο χαίρεσαι να βλέπεις Μεσογειακούς,τόσο πληγώνεσαι ενθυμόμενη το λόγο που η Παγόχωρα άρχισε να γεμίζει σκούρα καστανά μαλλιά και πανέμορφα μελένια μάτια.
Πιθανώς και τον κύριο λόγο που εσύ δεν επιστρέφεις στην πατρίδα. Όποια πατρίδα.

ΥΓ:παρακολουθήστε τα 2 πρώτα βίντεος. Έχουν την αξία τους. Τα γνωρίζουμε;Ναι. Το σνουζ όμως βοηθάει το ξυπνητήρι να πετύχει τον σκοπό του. Ή όχι; :)