καλά δεν ήταν τούνελ, ο διάδρομος που οδηγούσε στο διαμέρισμα μας ήταν.
Όμως στο σκοτάδι του γκρίζου δεκεμβριανού Σαββάτου, έμοιαζε με τούνελ.
Και το φως ερχόταν από το διαμέρισμα μας.
- Λάβη μου, αφήσαμε την πόρτα ανοιχτή;
- Όχι, την έκλεισα.
- Σίγουρος;
-Ναι!
-Είναι ανοιχτή!!! Θυμήθηκες να την κλειδώσεις;
-Όχι! $*^@#*!!!
Μπορώ να πω ότι οι καρδιές μας συντονίστηκαν σε τρελλό μπητ για μερικά δευτερόλεπτα. Είχαμε πεταχτεί στο διπλανό σούπερμαρκετ για λιγότερο από 20 λεπτά.
Μπήκαν κλέφτες και μας ρήμαξαν;
Ο Μάρσαλ είναι καλά;
Τί να σήκωσαν άραγε;
Γιατί δεν κλειδώσαμε; Γ4μ8τ0!!!!! @#$&@#$@ %@*γκρρρρρρρρρρ!!!!!!
Ο Μάρσαλ ήταν πολύ καλά. Καθόταν στην πόρτα και παρακολουθούσε τον διάδρομο.
Η πόρτα προφανώς τον ενοχλούσε,έτσι είπε να την ανοίξει.
ΟΚ,την άνοιξε γιατί μπορεί και να πίστευε πως βρισκόμασταν στην άλλη μεριά της. Όταν δεν μας είδε, κάθισε στο πάτωμα κι επέβλεπε τους γείτονες που περνούσαν με προορισμό την έξοδο της πολυκατοικίας. Δεν γάβγισε σε κανένα,πάντως.
Μας το διαβεβαίωσε την Κυριακή η γριά Παγοχωρίτισσα γειτόνισσα,που πέρασε για να μας πει ότι ο Μάρσαλ καθόταν στην είσοδο μας και παρακολουθούσε τους περαστικούς.
Ότι ανοίγει τις πόρτες, το ξέρουμε από καιρό. Μέχρι το Σάββατο όμως,δεν είχε τολμήσει να ανοίξει την πόρτα της εισόδου. Νομίζω. Ελπίζω...εύχομαι...
Κι άντε την άνοιξε, το ότι έμεινε στο σπίτι αντί να μας ακολουθήσει, το βρίσκω πολύ ...κουλ! :)
πειράζει;
από τότε,την διπλοκλειδώνουμε. Την πόρτα της εισόδου.
και ναι,τα πράγματα μας ήταν όλα στη θέση τους. :)
Φαντάζομαι λαχτάρα που περάσατε μέχρι να δείτε ότι ήταν ο Μάρσαλ. να του δώκετε κλειδί όποτε θέλει να μπαίνει τζαι να φκαίνει :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαα τι καλό σκυλάκι που είναι αυτός ο Μάρσαλ!:D
ΑπάντησηΔιαγραφή:)) Άψογος ο Μάρσαλ. Το ότι εν ακολούθησε ή εν έφυε να σας ψάξει εν πολλά καλό. Ξέρει τον ρόλο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζαι εμείς είχαμε ανάλογο πρόβλημα με τους κάττους. Εκλειδώναμεν με τον κλειδί πλέον (τζαι αν ήμασταν σπίτι) αφού πρότα άνοιξαν την εξώπορτα μια νύχτα. Το πρωί, έπιασεν με ανάλογος πανικός με εσάς :P
αγαπώ μάρσαλ! όταν έχεις έτσι σκύλο δε θέλεις τίποτα άλλο!:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα χαιρεστε τον Μαρσαλ. Εμας η κεντρικη πορτα ανοιγε μονη της, τωρα φυσικα την κλειδωνουμε για ναμην παθουμε κανενα κακο τζαι βουρουμε μετά. Εγιναν τζαι κατι περιστατικα παλαιοτερα στη γειτονια με κλοπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιαγάπητος ο Μάρσαλ!Να τον χαίρεστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε Μάνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήστη σκέψη και μόνο ότι μας σήκωσαν,χάσαμε χρόνια!
Ο Μάρσαλ σήκωσε ΗΔΗ καινούριο σύστημα: όποτε είναι σκοτάδι και δεν του αρέσει, ανάβει το φως.
Τα κλειδιά θα του τα βάλουμε στην τσεπούλα σε λίγο,όντως! :)))))))
Ρόζα μου,
καλός όντως,χαχαχα :)))))))))))
Ντεφ μου,
χαχαχαχαχαχαχα
οι γάτες σου πρέπει να είναι απόγονοι συγκεκριμένων γάτων που είχε η γιαγιά μου.Τέλος! :)))))
Ότι ο Μάρσαλ δεν έφυγε,όντως πολύ καλό.
:))))))))))))))))))
Νταλάμεντ μου, λες;
χαχαχα
ο Λάβης πάντως σύντομα θα χρειάζεται βαφή μαλλιών! :)))))))))))))))))))
Σμιλί μου,
παλιά στη Λευκωσία αφήναμε τις πόρτες ορθάνοιχτες,τώρα τις διπλοκλειδώνουμε.
Όσο για τον Μάρσαλ,τον χαιρόμαστε, σ΄ευχαριστώ πολύ! :)))))))))))))
Εύα μου,
σ΄ευχαριστώ πολύ.
:)))))))))))