Ανοχή

ΈΝα πινέλο,

5 χρώματα,

μουσική

κι

Ένα πανέρι

- όχι, δεν είναι πανέρι.

Μια πλαστική λεκάνη,

στο χρώμα του πηλού -

με ένα λόφο φρούτα:

ανάμικτα όλα,

χρώματα κι αρώματα,

ευτυχισμένα, βολεμένα.

Ακόμα κι όταν τρυπώνουν

μεταξύ τους,

ντομάτες

στα πρόθυρα του μαρασμού,

λίγο μετά από μία έκρηξη,

με υποψία μούχλας,

βουτηγμένες σε κόκκινα δάκρυα,

ξινισμένα.

- Είναι σφαιρική η κούπα,

ΟΧΙ ΛΑΘΟΣ,

έλλειψη!

και ενώ μοιάζει γεμάτη, φίσκα,

είναι στην ουσία

...κούφια -

κι όλο κάτι μου θυμίζει

μα δεν ξέρω τι.

ή ποιόν.

ή πως.

και γιατί.

Με την Ευμάρεια και την Αμάλθεια

καμία σχέση.

Ντροπή!

Αρνιέμαι να τη ζωγραφίσω!

Αρνιέμαι να την πω

φύση νεκρή.

Ίσως...χμ,

φύση σε κώμα;

ή Φύση

στα πρόθυρα

Λογικής;