22/7/08
κυματοθραυστικά
Λατρεύεις το κολύμπι,
γιατί δεν μοιάζει σε τίποτα με το περπάτημα...
Στο νερό πετάς ελεύθερα χωρίς τον κίνδυνο της πτώσης.
Ακόμα κι αν αφεθείς στο έλεος της θάλασσας,
αυτή θα σε φτύσει προς τον ουρανό,
αναγνωρίζοντας πως δεν της ανήκεις.
θα σε ξαπλώσει στον αφρό,
για να σε επιστρέψει στη ξηρή, λιαστή άμμο.
Αφουγκράσου ...
γιατί αν η λογική βρίσκεται στην άμμο και στην άσφαλτο,
καθαρά, στρωτά...
η καρδιά είναι σαν την θάλασσα,
για να την κατακτήσεις οφείλεις να παιδευτείς και να την ταξιδέψεις.
Κι αν ποτέ απειληθείς, ξέρει αυτή:
πάντα μα πάντα θα σε αφήνει στον πρώτο κυματοθραύστη,
να πάρεις ανάσα, να δεις καθαρά τον ήλιο,
να σκεφτείς χωρίς να παλεύεις για επιβίωση σε λάθος στοιχείο.
Θα σε προστατέψει από τα άγρια κύματα και τους θρασύτατους αγέρηδες,
που μαζευτήκανε να σε πνίξουνε στο πιο πυκνό "φοβάμαι".
Κι αφού καταφέρεις πάλι να σταθείς στα πόδια σου,
δική σου η απόφαση:
θα βουτήξεις ξανά στα βαθιά και στο άγνωστο
ή θα επιστρέψεις στην στεριά;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
εκτός αν γίνεις αέρας...
ΑπάντησηΔιαγραφήτότε θα μπορείς να αγγίζεις τη θάλασσα και τη στεριά...
Τι όμορφες εικόνες μας δίνεις μωβιά μου. Θα σε φτύσει η θάλασσα γνωρίζοντας πως δεν της ανήκεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκπληκτικό.
Γαλήνιο και ταξιδιάρικο. Όμορφο πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ρωτάς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου αρέσει η θάλασσα ;
;)
χμμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήμωβιζει η θάλασσα ή ιδεα μου?
:)
Πάντα θαλασσα ημουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα αναζητω να γινω κυμα...
άλλαξα πλευρό ...
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Πάντα στα βαθειά με μπούσουλα την καρδιά και ρότα μας το άγνωστο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά και την αγάπη μου
Αρης
Πέρασα να πάρω λίγο απ το μωβ σου και τις αποχρώσεις των ήχων σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λείπεις....
Νασαι καλά οπου κι αν εισαι...
Την αγάπη μου
Αρης
Την αγάπη μου και τις καλύτερες ευχες μου γι αυτες τις μέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝασαι παντα καλα... Μας λείπεις ! ! !
Αρης